تمکین به معنای آن است که زن وظایف خود را نسبت به شوهر انجام دهد و از او در حدود قانون و عرف اطاعت نماید که خود تمکین نیز به تمکین عام و خاص تقسیم می‌شود.
تمکین به معنی خاص آن است که زن نزدیکی با شوهر را پذیرفته و جز در مواردی که مانع موجهی داشته باشد از برقراری رابطه جنسی با او سرباز نزند.
تمکین به معنی عام آن است که زن وظایف خود را نسبت به شوهر انجام دهد و از او در حدود قانون و عرف اطاعت نماید که اگر زوجه بدون دلیل موجه از انجام این وظایف سرباز زند مطابق قانون ناشزه محسوب می‌گردد که آثار مترتب به نشوز زوجه، عدم تعلق نفقه است.
لازم به ذکر است در برخی موارد خودداری زوجه از تمکین مستند به وجود معاذیر مشروع و قانون است در این موارد، با اینکه زوجه با وظایف زناشویی خود عمل نمی کند، ناشزه محسوب نمی شود.
