خیانت در امانت و مجازات آن
خیانت به معنای نقض عهد است و زمانی رخ میدهد که ما شیء ملموس و عینی را دست کسی بسپاریم و او برخلاف توافق فیمابین آن را استعمال، تصاحب، اتلاف و یا مفقود نماید واین جرم در قانون مجازات اسلامی جزو جرایم علیه اموال است. برای تحقق هرجرمی باید سه رکن اصلی داشته باشد تا از نظر قانون، جرم شناخته شود.
رکن قانونی
بر اساس ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی: هر گاه اموال منقول یا غیر منقول یا نوشته هایی از قبیل سفته و چک و قبض و نظایر آن به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای وکالت یا هر کار با اجرت یا بی اجرت، به کسی داده شده و بنا براین بوده است که اشیاء مذکور، مسترد شود یا به مصرف معینی برسد و شخصی که اشیاء نزد آن بوده آن ها را به ضرر مالکین یا متصرفین آن ها استعمال یا تصاحب یا تلف یا مفقود نماید به حبس از ۶ ماه تا ۳ سال محکوم خواهد شد.
رکن مادی
- استعمال: مال امانی را برای خود استفاده کند.
- تصاحب: مال امانی را تصاحب کند.
- اتلاف: مال امانی را به هر طریقی از بین ببرد.
- مفقود کردن: مال امانی را مخفی کند و مالک نتواند به آن دستیابی داشته باشد.
رکن معنوی
وجود سوء نیت به صورت عام یا خاص
حالت های مختلف جرم خیانت در امانت
- سوء استفاده از ضعف نفس اشخاص
- سوء استفاده از مهر و امضا
- خیانت مستخدمین دولت در اموال و اسناد دولتی
- خیانت در امانت در قانون تجارت
- خیانت در امانت در قانون تصدیق انحصار وراثت
- خیانت در امانت در قانون ثبت اسناد و املاک
