✅ در ضرب و جرح عمدی، شخص با آگاهی و اراده رفتاری انجام می‌دهد که عرفاً منتهی به آسیب بدنی می‌شود؛ مثل وارد کردن ضربه با دست یا شیء. در غیرعمدی (بی‌احتیاطی/بی‌مبالاتی)، نتیجهٔ زیان‌بار بدون قصد به‌وجود می‌آید؛ مثل رانندگی یا عمل شغلی بدون رعایت مقررات ایمنی. تمایز این دو در شدت مجازات، امکان گذشت، و نوع دیه اثر مستقیم دارد. در عمل، جمع‌آوری مستندات (گزارش پزشکی قانونی، شهادت شهود، فیلم دوربین‌ها) و بازسازی دقیق واقعه کمک می‌کند قاضی اراده و نیت مرتکب را تشخیص دهد و از برچسب‌گذاری ناعادلانه جلوگیری شود.

خیر. شاهد می‌تواند کمک بزرگی باشد، اما مدرک اصلی گزارش پزشکی قانونی است که نوع، محل و شدت صدمات را ثبت می‌کند. در نبودِ شاهد، می‌توان از قرائن فنی (تصاویر دوربین، آثار صحنه، پیام‌ها و تماس‌ها، سوابق پزشکی، گزارش پلیس) استفاده کرد. حتی اقرار ضمنی طرف مقابل در چت‌ها یا تماس‌ها می‌تواند نقش قرینه را داشته باشد. وکیل با کنار هم گذاشتن این شواهد، زنجیره استدلال می‌سازد تا بار اثبات به شکل مؤثر تأمین شود.

✅ بله. انتشار الفاظ موهن در پیام خصوصی، کامنت، استوری یا پست مشمول ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی است و در دادسرای جرایم رایانه‌ای پیگیری می‌شود. نکتهٔ کلیدی، مستندسازی قبل از حذف است: اسکرین‌شات به‌همراه URL، تاریخ/ساعت، و در صورت امکان لینک آرشیو ارزش اثباتی بالاتری دارد. اگر حساب کاربری ناشناس باشد، از طریق استعلام‌های فنی (IP و داده‌های پشتیبان) امکان شناسایی فراهم است. وکیل مسیر جمع‌آوری ادله، ثبت شکواییه و درخواست کارشناسی دیجیتال را گام‌به‌گام مدیریت می‌کند.

نه لزوماً. تهدید وقتی عنوان کیفری دارد که خوف معقول و واقعی در مخاطب ایجاد کند و معمولاً با قابلیت اجرا یا قرائن جدی همراه باشد (مثل بیان صریحِ آسیب به جان/مال/آبرو، ارسال تصویر سلاح، تعقیب فیزیکی، یا سوابق منازعه). تهدیدهای مبهم یا در حد خشم لحظه‌ای بدون پشتوانه معمولاً وصف کیفری پیدا نمی‌کنند. برای ارزیابی، محتوا، لحن، زمینهٔ وقوع، سابقهٔ رابطه و رفتار پس از تهدید بررسی می‌شود تا معلوم گردد آنچه رخ داده «تهدید کیفری» است یا صرفاً اختلاف لفظی.

در این حالت معمول است که هر دو طرف شاکی و متهم باشند. مرجع رسیدگی با اتکا به مدارک پزشکی، اظهارات شهود و سهم تقصیر هر طرف، دربارهٔ دیه و مسئولیت کیفری تصمیم می‌گیرد. اگر یکی از طرفین در موضع دفاع مشروع یا تحتِ تحریک مؤثر عمل کرده باشد، امکان تبرئه یا تخفیف وجود دارد. مدیریت این وضعیت نیازمند راهبردی است که هم ادلهٔ اثباتی را تقویت کند و هم از اعترافات عجولانه و بیان‌های هیجانی که علیه موکل به‌کار می‌رود، پرهیز شود.

بله؛ بسیاری از مصادیق قابل گذشت هستند و با رضایت شاکی، تعقیب متوقف یا حکم اجرا نمی‌شود. حتی در جرایم غیرقابل گذشت، صلح و سازش می‌تواند به تخفیف مجازات، تبدیل یا تعلیق منجر شود. راهبرد حرفه‌ای این است که همزمان با پیگیری حقوقی، کانال مذاکره امن ایجاد شود: تعیین چارچوب جبران، زمان‌بندی پرداخت، و تضمین اجرا (چک، سفته، یا تأمین خواسته). وکیل نقش کلیدی در تنظیم توافقنامهٔ دقیق و قابل‌اجرا دارد تا پس از مصالحه، دوباره اختلافی شکل نگیرد.